Takım çeliklerinin kullanıldığı kalıpların ömrü pek çok faktöre bağlı olarak değişir; bunlar arasında kalıp çeliğinin kimyasal kompozisyonu, çeliğin üretim prosesi, kalıbın boyutu ve dizaynı, kalıp yapım teknikleri, üretim şartları, kalıbın bakımı ve ısıl işlem sayılabilir. Takım çeliklerinin metalurjik ve mekanik özellikleri kritik şekilde ısıl işleme bağlıdır. Çoğu takım çeliği yüksek sertleşebilirliğe sahip olmasına ve havada sertleştirilebilmesine rağmen; mekanik özelliklerdeki iyileştirmenin, soğutma hızının arttırılmasıyla yükseltilebileceği bilinmektedir. Sertliğe ek olarak; bu prosesler malzemenin tokluğuna ve temper direncine de etki etmektedir.

Kalıp sektöründe; örneğin uç noktalarda seyreden sıcaklık döngülerinin, kalıbın çalışma yüzeyindeki çatlama-kırılmaların en önemli etmeni olduğu bölgelerde; malzeme özelliklerinin optimizasyonu çok kritik bir noktadır. Ayrıca; malzemenin temper direncinin de büyük oranda ısıl işleme bağlı olduğu görülmüştür. Takım çeliklerinde beklenen performansı sadece kaliteli çelik kullanarak elde etmek mümkün değildir. Çelik kalitesi kadar ısıl işlemin ve ısıl işlem sonrasında elde edilen mikroyapıların bir takım çeliğinin mekanik ve termal özelliklere etkisi son derece büyüktür. Yüksek sıcaklık direnci, tokluk ısıl yorulma direnci gibi özellikleri östenitleme, soğutma ve temperleme işlemleri ile olumlu ya da olumsuz olarak değiştirmek mümkündür. Karmaşık biçimli ve değişik kesitli takım ve kalıplara, su verme işleminde oluşacak kasılma ve çarpılmayı önlemek için mutlaka gerilim giderme tavı uygulanır. Bu işlem kaba mekanik işlemlerden sonra ve ince mekanik işlemlerden önce yapılır.